Zoals bij veel prooidieren, die op een open vlakte leven (zebra's, gazelles, antilopes e.d.) staan de ogen van een paard erg aan de zijkant van hun kop (hoofd). Daardoor hebben ze een breed blikveld (kunnen veel van opzij zien), hetgeen handig is wanneer er op je gejaagd wordt.

Het paard echter is terecht gekomen in het leven van de mens en in in de 19e eeuw en later in de steden van de mens. Hier stond/staat alles dicht op elkaar en beweegt er veel. Het paard krijgt dus heel veel indrukken en kan daar niet goed mee omgaan.

In de periode vóór de auto, toen het paard nog de "wagens" trok, kregen ze daarom oogkleppen voor, zodat ze alleen nog "rechtuit" kon kijken. Wanneer we iets niet zagen, wat we wél hadden moeten zien, zeggen we daarom : had je je oogkleppen op ?

Tijdens de dressuur hebben veel paarden hinder van al die bewegingen, geluiden e.d.

@meesterhenkvink 2016

De dressuur is de gymnastische basis van de paardensport. Dressuur betekent eigenlijk het gymnastiseren en het gehoorzaam maken van het paard door de ruiter. Daarmee is het de basis van alle andere ruitersporten - maar dressuur in zichzelf kan ook zeer de moeite van het beoefenen waard zijn.

Een paard is in eerste instantie niet gebouwd om een mens te dragen en de ruiter dient daarom als een van de eerste dingen te leren onafhankelijk in balans te zitten, de bewegingen van het paard te volgen en zijn hulpen onafhankelijk van elkaar te geven. Dat wil zeggen dat de ruiter zijn spieren afzonderlijk van elkaar leert gebruiken en het paard niet stoort in zijn bewegingen. Vervolgens is het de bedoeling dat het paard leert zijn lijf fysiek zo correct mogelijk te gebruiken en daarbij plezier in zijn 'werk' heeft. In de training maakt men gebruik van de natuurlijke bewegingen van het paard en zijn instinct waaronder zijn kuddegedrag (de ruiter wordt de leider en het paard volgt) en vluchtgedrag (het snel maken aan de ruiters beenhulpen leert men het paard in eerste instantie het paard te laten 'vluchten' voor de ruiters been), enzovoort.